بررسی رابطه مدیریت، برنامه ریزی مسیر شغلی با توسعه مسیر شغلی اعضای هیأت علمی دانشگاه های علوم پزشکی و غیر پزشکی استان کهگیلویه و بویراحمد

چکیده زمینه و هدف: برای توسعه منابع انسانی ساز و کارهای زیادی وجود دارد که توسعه مسیرشغلی یکی از مولفه های اصلی و محوری آن است. هدف از این پژوهش بررسی رابطه مدیریت مسیر شغلی و برنامه ریزی مسیر شغلی با توسعه مسیر شغلی اعضای هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی و سایر دانشگاه های استان کهگیلویه و بویراحمد بود. روش بررسی: این مطالعه از نوع تحلیلی، توصیفی به شیوه همبستگی است. جامعه آماری متشکل از 535 عضو هیأت علمی دانشگاه های علوم پزشکی و غیر پزشکی استان کهگیلویه و بویراحمد می باشد که از بین آن ها 400 نفر به عنوان نمونه مورد تحقیق به طور تصادفی انتخاب شدند. داده ها از طریق پرسش نامه های استاندارد توسعه مسیر شغلی، برنامه ریزی مسیر شغلی و مدیریت مسیر شغلی به عنوان ابزار تحقیق جمع آوری شد، به منظور تحلیل داده ها از آزمون های آماری از جمله رگرسیون خطی، آزمون تی، رگرسیون چندگانه، ضریب همبستگی استفاده شد. یافته ها: وضعیت توسعه مسیر شغلی و عوامل مرتبط با آن (مدیریت مسیر شغلی، و برنامه ریزی مسیر شغلی) اعضای هیأت علمی در حد مطلوبی بوده است. یافته های پژوهش بیانگر آن است که بین برنامه ریزی مسیر شغلی و مدیریت مسیر شغلی با توسعه مسیر شغلی رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد. به طوری که 3/33%از تغییرات توسعه مسیرشغلی مربوط به برنامه ریزی مسیرشغلی و 2/16% از تغییرات توسعه مسیرشغلی مربوط به مدیریت مسیرشغلی می باشد. نتیجه گیری: نتایج پژوهش بیانگرآن است، که طراحی و اجراء مدیریت مسیر شغلی به وسیله سازمان و برنامه ریزی مسیر شغلی به وسیله فرد، ازسازوکارهای مقدماتی  توسعه مسیر شغلی در سازمان می باشد که تحقق این سه منجر به ایجاد محیط مشارکتی، تعادل کار و زندگی عدالت سازمانی، یادگیر سازمانی و ارزشیایی مفید ومؤثر فعالیت های فردی و سازمانی می گردد.